Nietrzymanie moczu zwane także inkontynencją to mimowolne, niezależne od świadomej decyzji danej osoby, oddawanie moczu prowadzące do częściowego lub całkowitego opróżniania pęcherza moczowego. Nietrzymanie moczu nie jest normą i należy je leczyć.
Do nietrzymania moczu dochodzi wtedy, gdy na którymś etapie procesu wydalania moczu, wystepują nieprawidłowości anatomiczno – funkcjonalne. Dolegliwość ta przypisywana jest kobietom oraz osobom starszym, jednak może ona dotyczyć osób w każdym wieku, zarówno kobiet, mężczyzn jak i dzieci. Najczęściej wyróżnia się dwa typy nietrzymania moczu – wysiłkowe nietrzymanie moczu i nietrzymanie moczu z naglącym parciem.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest zwykle wynikiem osłabienia lub uszkodzenia mięśni takich jak mięśnie dna miednicy i zwieracz cewki moczowej. Może mieć różne nasilenie – małe, średnie lub duże (określane w stopniach od I–III). Do wycieku moczu dochodzi najczęściej wtedy, gdy wystąpi nagły wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, np. podczas kaszlu, śmiania się, kichania, aktywności fizycznej, podnoszenia lub gwałtownego ruchu. Do pozostałych przyczyn dolegliwości zalicza się poród, wielokrotne ciąże, nadwagę, osłabienie mi mięśni dna miednicy, mięśni brzucha oraz pleców, operację brzucha lub prostaty, zmiany hormonalne, zaparcia, obciążenie przewlekłymi chorobami układu oddechowego, brak ruchu i siedzący tryb życia.
Nietrzymanie moczu z naglącym praciem może być spowodowane nadreaktywnością pęcherza moczowego (ang. overactive bladder – OAB). Nadwrażliwy pęcherz zmusza osobę do oddania moczu, mimo że znajduje się w nim niewielka objętość moczu. Objawia się silną potrzebą natychmiastowego oddania moczu, częstomoczem dziennym/nocnym będącym konsekwencją parcia naglącego, koniecznością oddania moczu w godzinach wypoczynku nocnego (nokturia). Dolegliwości mogą być spowodowane nawracającymi infekcjami układu moczowego, cukrzycą, zaburzeniami neurologicznymi, siedzącym trybem życia, otyłością, nadużywaniem alkoholu, kofeiny i tytoniu.
Fizjoterapia uroginekologiczna przychodzi z pomocą, jej głównym celem jest wzmocnienie mięśni dna miednicy, edukacja w zakresie prawidłowych nawyków oraz nauka technik rozlużniających i oddechowych.
Terapia w przypadku nietrzymania moczu obejmuje: